0 Προϊόντα![]()

Χρώματα της ζωής και της γραφής
Το βιβλίο αυτό αποτελεί την προσωπική μαρτυρία ενός συγγραφέα με διεθνή αναγνώριση -τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι έξι γλώσσες- που δεν αποφεύγει τις κακοτοπιές, που ζει τον τόπο του και την εποχή του με θάρρος και αγωνιστικότητα και παλεύει για την αναγνώριση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.
Το κύλισμα
Το αμπέλι για το Βουρλιώτη δεν ήταν μονάχα το κτήμα του, το βιοποριστικό του επάγγελμα, η ζήση του. Ήταν βέβαια όλα αυτά, άλλα και κάτι άλλο πολύ σπουδαιότερο από αυτά. Ένα κομμάτι αληθινά από το «είναι» του, από την ψυχή του. Το αγαπούσε και το λαχταρούσε και το κανάκευε και το καμάρωνε σαν «παιδί» του.
O αντίλαλος της απέναντι όχθης
Ο Τουφάν Έρμπαριστιραν επέλεξε μια ιστορία από δύο Έλληνες συγγραφείς. Άνέλυσε αυτές τις δύο φωνές από την απέναντι όχθη σε βάθος. Άυτές είναι ιστορίες που, κατά κάποιο τρόπο, αντιστοιχούν στην ανθρώπινη κατάσταση της Άνατολίας. Άπό μια άποψη, είναι αφηγήσεις της ανθρώπινης πραγματικότητας που ξεπερνούν ηλικίες και γεωγραφίες.
Να ζεις το όνειρό σου στο ημερολόγιο ενός τρελού
Δεν ήταν λίγοι οι ηθοποιοί που μου είπαν ότι πολλές φορές στο τέλος της παράστασης μοιράζονται τα χρήματα και αυτά που τους αναλογούν φτάνουν μόνο για μια τυρόπιτα, η οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να συνοδευτεί και από ένα αναψυκτικό. Υπάρχουν όμως δυστυχώς και εκείνοι που δεν αμείβονται καθόλου και αναγκαστικά ασχολούνται με κάποια άλλη δουλειά για βιοπορισμό.
Τρείς άνθρωποι στο δρόμο
Ο Γιακούπ, ένας εικοσιπεντάχρονος φοιτητής, φεύγει στο εξωτερικό με προορισμό μια μικρή παραθαλάσσια πόλη της Γαλλίας και περνάει τρεις υπέροχες εβδομάδας απολαμβάνοντας την ατμόσφαιρα του Μουντιάλ του 1998 με συνομήλικούς του από χώρες της Ευρώπης? τη Βοσνία, τη Σερβία, το Μαρόκο, την Τσεχία και την Ουκρανία.
Ιστορίες της άλλης όχθης
Σε αυτές τις 9 ιστορίες του βιβλίου, γραμμένες στα τούρκικα από ισάριθμους σημαντικούς πεζογράφους, ο Έλληνας αναγνώστης θα διαπιστώσει πολλές ομοιότητες και πολλές ίδιες αγωνίες με τους ανθρώπους της γειτονικής χώρας.Πρόκειται για την άλλη Τουρκία, αυτή των πολιτών, με ανοιχτό ορίζοντα και σύγχρονες αντιλήψεις, οι οποίοι όχι μόνο καταπιέζονται από το κυρίαρχο πολιτικοκοινωνικό σύστημα αλλά ζουν μια καθημερινότητα επώδυνη από πολιτική αλλά και οικονομική...
Τα παραθύρια μπάζουνε
Kαι τώρα που τα 'γραψα όλ' αυτά και ξαναθυμήθηκα τα παλιά, κάθομαι και σκέφτομαι: «Πότε άραγε ήτανε καλύτερα; Tότε που δεν είχαμε να φάμε, μα δε μας έλειπε το χαμόγελο ή τώρα που τά 'χουμε όλα, αλλά μας έχει κυριεύσει το άγχος και η απληστία;»
Το παιδί από την Τραπεζούντα
«Αγάπη, υπάρχει άλλη λέξη; Ναι, θάρρος. Θάρρος, αυτή η ορµή που δεν κουράζεται ποτέ από τη ζωή, που τη δέχεται σήµερα µε τους περιορισµούς της, όπως χθες µε τους αγώνες και τις χαρές της, όπως άλλοτε µε τις προκλήσεις της. Αυτή η ορµή που προχωράει ακάθεκτη.» Το παιδί από την Τραπεζούντα, είναι ο Τηλέµαχος, που, γέρος πια, νοσηλεύεται σε ένα νοσοκοµείο όπου η κόρη του έρχεται να τον συναντήσει.
κλικ δευτερολέπτων
50 μικρά πεζά, 50 κλικ δευτερολέπτων μέσα από τα οποία ο συγγραφέας επιχειρεί να μας μεταφέρει εικόνες, συναισθήματα, αλήθειες, μιας εποχής που τρέχει κι αλλάζει και να μας βάλει στη ζωή ανθρώπων που είτε την ακολουθούν είτε μένουν αγκιστρωμένοι στον δικό τους κόσμο.
Η ζωή από το τζάμι περνά
Πόσο ακριβό μπορεί να είναι το τίμημα των ονείρων; Πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει η πραγματικότητα, όταν αρνείται να υπακούσει στις δικές μας εντολές; Πού μπορεί να οδηγήσει ένας κρυφός έρωτας, όταν μετά από χρόνια καταφέρει να σπάσει τα δεσμά του και να ελευθερωθεί; Ό,τι καταστρέφεται μπορεί να ξαναδημιουργηθεί; Κι αν ναι, με ποια μορφή; Μήπως για να διώξουμε τα φαντάσματα του παρελθόντος, πρέπει πρώτα να κάνουμε ειρήνη μαζί τους; Άνθρωποι που περπατάνε...




