Η ιστορία του Πόντου

Ο Ελλήσποντος και ο Βόσπορος άνοιξαν κατά το δεύτερο μισό της 5ης π.Χ. χιλιετίας. Από τότε το Αιγαίο επικοινωνεί με τον Εύξεινο Πόντο. Η ελληνική μυθολογία θέλει τον Δία και τον Ήφαιστο να καρφώνουν τον Προμηθέα στον Καύκασο. Ο Καύκασος είναι από πολλές απόψεις βάση αναφοράς των κατοίκων του Αιγαίου από τα πανάρχαια χρόνια.

Ο Ελληνικός μεσαίωνας

Το Βυζάντιο κατέχει µια παράδοξη θέση στην ιστοριογραφία. Σε σχέση µε την αργή συγκρότηση των δυτικών κοινωνιών και µε τον τουρκικό µουσουλµανικό κόσµο, το Βυζάντιο εµφανίζεται ως µια προέκταση της αρχαιότητας στην οποία βάζει τέλος η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453.

Η Κινστέρνα 23ο τεύχος

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΗΣ ΚΙΛΙΚΙΑΣ

Ο Μίλτης Αγιάνογλου, ο ήρωας αυτού του βιβλίου, θα μπορούσε να είναι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πλούσια και μακάρια Κιλικία και η οικογένειά του ήταν από τις πιο πλούσιες του μεγάλου λιμανιού της Μερσίνας. Η φύση τον προίκισε με ικανότητες και προπάντων με ομορφιά. Οι γονείς του φρόντισαν για τη μόρφωση και την κοινωνική του προβολή. Τα εφόδια αυτά του επιτρέψανε να γίνει γρήγορα το ίνδαλμα της χρυσής νεολαίας της Μερσίνας των...

Μικρά Ασία, Ιστορία των νέων χρόνων

Το γεγονός ότι πριν από έναν αιώνα, δεν έγινε ανεκτή ούτε καν μια υπό τουρκική κατοχή μακρά και υπομονετική προσπάθεια αναγέννησης, αλλά εξοντώθηκε ή ξεριζώθηκε αυτός ο λαός, με μια από τις πιο αδίστακτες γενοκτονίες του 20ού αιώνα, θα παραμένει βαρύ γενέθλιο στίγμα της σύγχρονης τουρκικής δημοκρατίας.

Επιχείρηση Νέμεσις

Σε επίπεδο ιστορικό η «Νέμεσις» είναι ίσως η πιο ασυνήθιστη καταδίωξη ανθρώπου του αιώνα. Είναι επίσης η λιγότερο γνωστή, υπό την έννοια ότι οι οργανωτές της κράτησαν πεισματική σιωπή μέχρι το θάνατό τους.

Ιστορία του Βυζαντινού κράτους Α΄ Τόμος

Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους του Georg Ostrogorsky αναγνωρίστηκε ως βασικό έργο για τη μελέτη της βυζαντινής ιστορίας σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη έκδοσή της, και ο συγγραφέας είχε την ευχέρεια να τη βελτιώσει και να την εμπλουτίσει σε μεταγενέστερες εκδόσεις.

Ίστορικαί Μελέται

Είναι γνωστό, ότι ένας μεγάλος αριθμός από μελέτες και δημοσιεύματα που αναφέρονται σε θέματα, πρόσωπα και ιδρύματα της καθ' ημάς Ανατολής, που κυκλοφόρησαν σε περιοδικά ή σε τόμους, τον ιθ' και το κ' αιώνα, εξαντλημένα πλέον στην αγορά του βιβλίου, λανθάνουν ως αθησαύριστα.

Η μάστιγα της Ασίας

Η Μάστιγα της Ασίας αποτελεί μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία του διπλωμάτη Τζορτζ Χόρτον, που υπηρετούσε ως γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη τα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Ο γευστικός πολιτισμός των Ρωμιών της Πόλης και της Μικράς Ασίας

Η πλούσια και ανεξάντλητη διατροφική παράδοση των Ρωμιών της Πόλης, όπως και οι αντίστοιχες παραδόσεις και μνήμες των Μικρασιατών, ολοκλήρωσαν τον κύκλο των επισιτιστικών παραδόσεων μιας τεράστιας σε έκταση γεωγραφικής περιοχής, όπου έζησε και πρόκοψε ο Ελληνισμός αδιάλειπτα επί χιλιετίες. Μετά την καταστροφή του 1922 και τη συνθήκη της Λωζάνης (1924), οι Μικρασιάτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις προγονικές τους εστίες. Παρά τις κακουχίες, την...

Αρμενία

Την μακραίωνη ιστορία των Αρμενίων, αυτού του πρώτου χριστιανικού έθνους της Ανατολής και κυρίως των διώξεων, που κορύφωσή τους υπήρξε η Γενοκτονία την οποία υπέστη από τους Οθωμανούς στις αρχές του 20ού αιώνα

Μαυρίκιου Τακτικά Στρατηγικά

Το στρατιωτικό εγχειρίδιο του ύστερου 6ου αι. που είναι ευρύτερα γνωστό ως το «Στρατηγικό, του Μαυρικίου», είναι ένα από τα πλέον διάσημα έργα της μεσαιωνικής ελληνικής γραμματείας και διαχρονικά θεωρείται κορυφαίο στο είδος της στρατιωτικής γραμματείας. Συνιστά στην κυριολεξία το απόλυτο βυζαντινό

Η Σχολή της Παναγίας (1833) και το Ζωγράφειο γυμνάσιο (1893) Κωνσταντινουπόλεως

ο Χρονογράφος

Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι: "το πιο πλατιά διαδεδομένο χρονικό στους τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας, ήταν το λεγόμενον Βιβλίον ιστορικόν, το οποίο αποδιδόταν [...] στον Δωρόθεο, ανύπαρκτο μητροπολίτη Μονεμβασίας. Δημοσιευμένο για πρώτη φορά στα 1631, το κείμενο ανατυπώθηκε τουλάχιστον είκοσι τέσσερις φορές μέχρι το 1818". Σύμφωνα, όμως, με τον Τριαντ. Σκλαβενίτη (Μνήμων 1980-81), ο Χρονογράφος, όπως επίσης λέγονταν η ιστορική αυτή χρονογραφία,...

Ζάππειον

Τα βιογραφικά των ομογενών εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν στο Ζάππειο, που γαλούχησαν γενιές και γενιές με τις γνώσεις τους, το ψυχικό τους κάλλος και δίδαξαν το ήθος με την προσωπικότητα και τη στάση τους αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του βιβλίου.

Η Νιόβη θρηνούσε για τη Μικρά Ασία

H Περβίν Eρμπίλ ερεύνησε με την αντικειμενικότητα του επιστήμονα τα αίτια και τις επιπτώσεις του διωγμού των Eλλήνων από τη Mικρά Aσία και κατέγραψε τα συμπεράσματά της στο βιβλίο.

Πήραν την Πόλη

Για πρώτη φορά κυκλοφορούν στην Ελλάδα Θρήνοι για την άλωση της Κωνσταντινούπολης, μεταφρασμένοι από την αρμενική. Οι συγγραφείς είναι δύο Αρμένιοι, ο ένας αυτόπτης μάρτυς και ο άλλος σύγχρονος της εποχής, αλλά όχι παρών.

Οι τελευταίοι εξόριστοι της Κωνσταντινούπολης

Σε μια εποχή που οι σχέσεις των δύο χωρών εμφανίζονται να είναι σημαντικά βελτιωμένες, που η γειτονική χώρα δηλώνει έτοιμη να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια η έρευνα των δύο δημοσιογράφων γυρίζει το ρολόι του χρόνου στο 1964 και θυμίζει αυτά που όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, κυρίως όμως οι κυβερνήσεις της Eλλάδος και της Tουρκίας, ξέχασαν. Όλα αυτά που είναι βαθιά χαραγμένα στη μνήμη των πρωταγωνιστών, των αθώων θυμάτων που ονομάζονται απελαθέντες..

Διώξεις Ελλήνων στη Σοβιετική Ένωση

Ένας οφειλόμενος φόρος τιμής στη μνήμη χιλιάδων νεκρών και χιλιάδων βασανισμένων. Ένα παράθυρο στην αλήθεια για να μην σκεπάσει η λήθη την τραγική πορεία του ελληνισμού της Σοβιετικής Ένωσης. Βέβαια, δεν ήταν μόνο οι Έλληνες που υπέφεραν από διωγμούς και βασανιστήρια. Ήταν οποιαδήποτε εθνότητα αποτελούσε συμπαγή ομάδα με την ιδεολογία, τα ήθη και τα έθιμά της. Για τα τόσο τραγικά γεγονότα εναντίον των εθνοτήτων, μετά από την πτώση του Σοβιετικού...

Γαλατάς

Το λιμάνι του Γαλατά, που βρίσκεται στο κέντρο της Πόλης και σήμερα αποκαλείται Καράκιοϊ, αποτελεί ένα τμήμα της περιοχής του Πέρα. Από το 1453 έως τα γεγονότα της δεκαετίας του 1960 στην Κύπρο διατήρησε την ονομασία του (Γαλατάς). Αργότερα όμως, από αντίδραση στα προαναφερθέντα γεγονότα, πολλές ελληνικές τοπωνυμίες άλλαξαν. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Γαλατάς, ο οποίος μετονομάστηκε σε Καράκιοϊ.