Ζάππειον

Τα βιογραφικά των ομογενών εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν στο Ζάππειο, που γαλούχησαν γενιές και γενιές με τις γνώσεις τους, το ψυχικό τους κάλλος και δίδαξαν το ήθος με την προσωπικότητα και τη στάση τους αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του βιβλίου.

Το ελληνικό ερασιτεχνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη

Tο ελληνικό ερασιτεχνικό θέατρο στην Kωνσταντινούπολη, καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα και ιδιαίτερα την περίοδο που μεσολάβησε από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και τις απελάσεις των Eλλήνων υπηκόων του 1964, γνώρισε εξαιρετική άνθηση.

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

«(. . .) Οι Τούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Μεζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν.

Γειτονιές του Βοσπόρου

Ο Βόσπορος ήταν πάντοτε κομμάτι αναπόσπαστο του ιστού της Κωνσταντινούπολης, ακόμη και όταν η απόσταση του κέντρου της από ορισμένα χωριά του Άνω Βοσπόρου καθιστούσε την επικοινωνία ταξίδι ολόκληρο. Γιατί και τότε ακόμη τα χωριά λογαριάζονταν από όλους ως προάστια της Πόλης.

Η οργάνωση της αφήγησης στους Βυζαντινούς Ιστορικούς της Αλώσεως του 1453 μ.Χ.

Το παρόν βιβλίο, με το οποίο εγκαινιάζεται η σειρά Βυζαντινές Πραγματείες των εκδόσεων «Γρηγόρη», συνιστά σημαντική συμβολή στη μελέτη της βυζαντινής ιστοριογραφίας της ύστερης περιόδου υπό το πρίσμα των σύγχρονων θεωριών της αφήγησης

Όπου λοιπόν...

Μέσα από τα μάτια και την ψυχή ενός παιδιού περιγράφονται με ευαισθησία οι ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές μιας οικογενειακής ζωής τη δεκαετία του '50 στην Πόλη.

Αυτοκρατοριες και Διαφορετικοτητα

Το βιβλίο αυτό είναι μια μελέτη της αυτοκρατορικής οργάνωσης και μακροβιότητας, που αποτιμά τις οθωμανικές επιτυχίες και αποτυχίες σε σύγκριση με άλλες αυτοκρατορίες με παρόμοια χαρακτηριστικά. Η Κάρεν Μπάρκεϋ εξετάζει την κοινωνική οργάνωση και τους μηχανισμούς κυριαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε καίριες στιγμές της ιστορίας της: ανάδυση, αυτοκρατορική θεσμοποίηση, αναδιαμόρφωση και μετάβαση προς το έθνος-κράτος.

Ισοτρία του Βυζαντίου Α΄ Τόμος

Το Βυζάντιο, η Κωνσταντινούπολη -«Νέα Ρώμη» της Ανατολής- έγινε από τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. η πρωτεύουσα της μεσαιωνικής ελληνικής αυτοκρατορίας, η οποία έμελλε να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην ιστορική εξέλιξη των εθνών της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, για εντεκάμισι περίπου αιώνες

Οι εκκλησίες και τα ξωκλήσια της Ιμβρου

Μικρά Ασία, Ιστορία των νέων χρόνων

Το γεγονός ότι πριν από έναν αιώνα, δεν έγινε ανεκτή ούτε καν μια υπό τουρκική κατοχή μακρά και υπομονετική προσπάθεια αναγέννησης, αλλά εξοντώθηκε ή ξεριζώθηκε αυτός ο λαός, με μια από τις πιο αδίστακτες γενοκτονίες του 20ού αιώνα, θα παραμένει βαρύ γενέθλιο στίγμα της σύγχρονης τουρκικής δημοκρατίας.