Η αυλή μας

Ο Α΅ι΅-Δημήτρης και τα προσφυγόπουλα

Δεν ξέρω πώς τα ταίριαξε έτσι ο Θεός και είμαστε στην ίδια οικογένεια τρεις Δημήτρηδες: ο παππούς, ο πατέρας κι εγώ. Όπως είναι φυσικό, τον Άγιο Δημήτριο τον έχουμε σε μεγάλη ευλάβεια και τον θεωρούμε προστάτη στο σπιτικό μας.

Στο δρόμο του ήλιου

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει και οι σύμμαχοι ευνοούν την Ελλάδα. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου παρακολουθούν τα γεγονότα και, παρά τους διωγμούς και τις πιέσεις των Τούρκων, δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό και τα πατριωτικά τους αισθήματα.

Μέτζ Γιεγέρν

Ένα σπαραχτικό διήγημα που περιστρέφεται γύρω από την Αρμενική Γενοκτονία του 1915 παρουσιάζεται για πρώτη φορά ως εικονογραφήγημα.

Νυχτερινός Διαβάτης

Δέκα αφηγήσεις με φόντο το σύγχρονο αστικό τοπίο. Οι ήρωες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ζουν και πορεύονται μέσα σε απρόσωπες μεγαλουπόλεις προσπαθώντας να επιβιώσουν και να σταθούν στα πόδια τους σε πείσμα του σαρωτικού και πολλές φορές αδυσώπητου παρόντος. Η απώλεια, ο πόνος, η μοναξιά, η υποκρισία, ο έρωτας και η φιλία, αλήθειες αιώνιες και πάντα επίκαιρες ξεπηδούν μέσα από κάθε ιστορία δίνοντας μας ένα ζωντανό μωσαϊκό χαρακτήρων πότε με σατυρική...

Ανησυχία

Σε ένα πλαίσιο απολύτως επίκαιρο, ο Λιβανελί στο νέο του µυθιστόρηµα µας παρασύρει σε ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο της Μέσης Ανατολής, µέσα από τη σχέση του Χουσεΐν µε τη Μελεκνάζ, τους πρόσφυγες, την ιστορία των Γεζιντί, που οι ανιστόρητοι λένε ότι «λατρεύουν τον διάβολο». Το ταξίδι του Ιµπραήµ στη γενέτειρά του, το Μάρντιν, είναι ένα ταξίδι στη βία του πιο ανελέητου προσώπου της Μέσης Ανατολής, στον έρωτα και, ίσως, στην αυτογνωσία.

Η Σμύρνη στις φλόγες

Με άξονα την πολεµική σύγκρουση ανάµεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία µεταξύ 1919 και 1922, που κορυφώνεται µε τον διωγµό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και την καταστροφή της Σµύρνης, ο Οµέρο Αρίτζις αφηγείται τις δραµατικές συνέπειες του διωγµού αυτού.

Βγερού Γλυκά Φανού

Δεν ξέρω αν είναι Ρωμιά, Τουρκάλα ή Φράγκισσα, όμως είναι κείνη που άκουσε το σμίξιμο των σπαθιών με τη σάρκα και τις φωνές των μανάδων που βλέπανε τις κόρες τους να βιάζονται, που αντίκρισε βρέφη κομματιασμένα να κείτονται πεταμένα στα βράχια, που έζησε το γιουρούσι και το πελέκι.

Κωνσνταντίνος Παλαιολόγος

Το παιδί από την Τραπεζούντα

«Αγάπη, υπάρχει άλλη λέξη; Ναι, θάρρος. Θάρρος, αυτή η ορµή που δεν κουράζεται ποτέ από τη ζωή, που τη δέχεται σήµερα µε τους περιορισµούς της, όπως χθες µε τους αγώνες και τις χαρές της, όπως άλλοτε µε τις προκλήσεις της. Αυτή η ορµή που προχωράει ακάθεκτη.» Το παιδί από την Τραπεζούντα, είναι ο Τηλέµαχος, που, γέρος πια, νοσηλεύεται σε ένα νοσοκοµείο όπου η κόρη του έρχεται να τον συναντήσει.