Ελένη Χαλκούση

Ιουλία Δραγούμη

Στο βιβλίο αυτό, που είναι το πέμπτο της σειράς, παρουσιάζεται μία συγγραφέας κυρίως παιδικών και εφηβικών βιβλίων, η Ιουλία Δραγούμη. Γνωστή σε ελάχιστους σήμερα, την οποία όμως η Πηνελόπη Δέλτα θεωρούσε ισάξιά της!

Ευφροσύνη Σαμαρτσίδου

- Εις την Ερασμίαν φίλη μου Ερατώ - Παιδαγωγικές αναζητήσεις και εκπαιδευτικές απόπειρες - Η Ευφροσύνη ανοίγει την ψυχή της - Το συναρπαστικό ταξίδι ζωής - Η αρμονική ζωή της ποιήτριας - Περί του τάφου του Ιπποκράτους

Αιμίλιος Κομβόπουλος

Μια μικρή μονογραφία, ένα πορτρέτο, ένα σκίτσο για τη ζωή του και την προσφορά του στο Ρωμαίικο Ερασιτεχνικό Θέατρο της Κωνσταντινούπολης αποτελεί το βιβλίο, που έχετε στα χέρια σας. Αποτελεί καθήκον μας να φυλάμε «ως κόρη οφθαλμού» την Ιστορία μας –προσωπική και συλλογική–, να τη μελετούμε και να την παραδίνουμε με ευλάβεια στους συγχρόνους μας, αλλά και στις επόμενες γενιές. Η γνώση της Ιστορίας και της Ιστορίας –επί του προκειμένου– του Ρωμαίικου...

Λευκάδιος Χέρν και Πιέρ Λοτί

Λευκάδιος Χερν και Πιερ Λοτί: Δύο «δραπέτες» του δυτικού πολιτισμού, μελαγχολικά παράξενες, ρομαντικές ανθρώπινες φύσεις, σημαντικοί συγγραφείς. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ανιχνεύσει την παραλληλία του βίου και των εμπειριών των δύο λογοτεχνών, του Λευκάδιου Χερν και του Πιερ Λοτί

Αναμνήσεις μιας λευκής μπλούζας

Από την πρώτη επαφή ο φοιτητής της ιατρικής διαπιστώνει το θαύμα της δημιουργίας και απορεί πως έγιναν όλα αυτά τα απίστευτα από τα οποία αποτελείται ο άνθρωπος. Την πολυπλοκότητα των διαφόρων οργάνων και συστημάτων, τη λειτουργία τους, την παθολογία τους. Μαζί με όλα αυτά απαραίτητες στην ιατρική πράξη είναι και άλλες ιδιότητες, όπως η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η συμπόνοια, η συναίσθηση, η κατανόηση αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς και...

Το θαύμα

"Το Θαύμα: Μια πραγματική ιστορία" του Λεωνίδα Κουμάκη, αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία της τουρκικής πολιτικής απέναντι στον ελληνισμό τα τελευταία 100 χρόνια- και όχι μόνο.

Βουρλιώτικες ιστορίες

Οι μαρτυρίες για τα γεγονότα μετά την καταστροφή του ’22 όλο και σπανίζουν. Ζωντανοί μάρτυρες των γεγονότων δεν είναι πια μαζί μας, βλέπετε ο χρόνος είναι αμείλικτος. Υπάρχουν όμως –ευτυχώς– καταγεγραμμένες μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι θέλησαν να τις αφήσουν παρακαταθήκη στους απογόνους τους. Μία τέτοια κληρονομιά μας προσφέρουν απλόχερα οι δύο αφηγητές του βιβλίου, οι Κωνσταντής Κουφόπουλος και Ξενοφώντας Ζερβός.

1922 Καταστροφή

Η φωτογραφία που βλέπεις στο εξώφυλλό του! Η φωτογραφία απεικονίζει την ευτυχή κατάληξη του δράματος αυτών των ανθρώπων. Τη σωτηρία στην πόλη της Λέσβου, τη Μυτιλήνη!

Στον φεγγίτη του μυαλού

Ώσπου η φωνή της µάνας του, τον φώναζε µε τ’ όνοµά του, Μιχάλη, παρατείνοντας το ήτα για κάµποσο. Αµέσως µετά φώναζε τ’ όνοµα του αδελφού του. Κι αυτός συνέχιζε να κυλάει το τσέρκι του. Ήταν τόσο συναρπαστικό, γιατί διαρκώς εκινείτο, πήγαινε πάντα παρακάτω, αναπηδούσε στα χαλίκια. Ποτέ δεν σταµατούσε κι αυτός το βοηθούσε να µην πέσει. Έτσι έσωζε τον εαυτό του από τη σκόνη του δρόµου, που πριν κατακαθήσει και τον σκεπάσει, είχε πια φύγει.

Κατ' εξακολούθηση

Ο Μάρκαρης αγαπάει και σέβεται τους αναγνώστες του κάθε φορά που γράφει. Και είναι ο λόγος που καταθέτει με μεγάλη εντιμότητα την προσωπική του εξομολόγηση και σ' αυτό το κείμενο.

Κωνσταντινούπολη - Αθήνα

Τι να λησμονήσω, τι να θυμηθώ, ήταν μια φορά και έναν καιρό, έλεγαν οι στίχοι στο παλιό εκείνο νοσταλγικό τραγούδι. Ήταν πράγματι πιο όμορφα όσα πέρασαν και έφυγαν; Μήπως μας φαίνονται έτσι επειδή είναι συνδεδεμένα με τα νιάτα μας, με τη ζωή μας που γλίστρησε μέσα από τα χέρια μας χωρίς να το καταλάβουμε; Σίγουρα ήταν μια φορά και έναν καιρό, μια και δεύτερη φορά δεν υπάρχει ούτε και δεύτερος καιρός. Ο μοναδικός καιρός που έχουμε είναι λίγος και τελειώνει...

Ο Έλληνας Βεζίρης

Ο ελληνικής καταγωγής Ιμπραήμ ανεβαίνει ραγδαία τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας, αποκτά πρωτοφανή εξουσία και γίνεται πρωταγωνιστής στη διπλωματική σκακιέρα της Ευρώπης.

Ημερολόγιο εξορίας

Με την εφαρμογή του νόμου περί Φόρου Περιουσίας το 1943, ο Γιώργος Χατζηδημητριάδης στάλθηκε εξορία, μαζί με άλλους περίπου 1.400 άντρες από την ελληνική, αρμενική και εβραϊκή μειονότητα της Κωνσταντινούπολης και άλλων πόλεων, στην ύπαιθρο του Ερζερούμ. Το ημερολόγιο που γράφει είναι από αυτή την περίοδο εξορίας.

Η κυρία Ατατούρκ

Για µισό αιώνα επικρατούσε σιωπή σχετικά µε τη Λατιφέ Χανούµ. Η µορφωµένη αυτή υπέρµαχος των δικαιωµάτων των γυναικών υπήρξε η µοναδική σύζυγος του Μουσταφά Κεµάλ Ατατούρκ, ιδρυτή του κράτους της Τουρκίας.

Ο δημόσιος βίος του Μιχαήλ Γ. Αντωνόπουλου

Ο Μιχαήλ Γ. Αντωνόπουλος ήταν διπλωμάτης, δημόσιος λειτουργός, πολιτικός και οικονομικός παράγοντας της χώρας και (φυσικά) διανοούμενος· αποτελεί δηλαδή χαρακτηριστικό παράδειγμα ελλόγιμου Έλληνος – μέλους της ελίτ αυτού του «μακρού» αιώνος.

Θυμάμαι & Γεύομαι

«Κωνσταντινούπολη... Γλυκιά Ζωή Αξέχαστα βιώματα, μυρωδιές, γεύσεις, εμπειρίες που ξεδιπλώνονται πάνω σε ένα χαρτί παρέα με τις αναμνήσεις μου. Ιστορίες αληθινές, νοσταλγικές, αρωματισμένες με τις υπέροχες συνταγές της μητέρα μου.» (Στάθης Νικολαΐδης, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τριαντάφυλλα κι αγκάθια

Oι δεκαετίες του ’50, ’60, ’70 ήταν καθοριστικές για τους Ρωμιούς της Πόλης, όσον αφορά το θέμα της παραμονής ή της αποχώρησής τους από την ιδιαίτερή τους πατρίδα.

Η Μάσκα και η Ψυχή

Ο Σαλιάπιν είναι μια μεγάλη μορφή του 20ου αι. που επί 35 χρόνια τραγουδούσε στις σκηνές της όπερας όλου του κόσμου. Συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους τραγουδιστές της όπερας. Πέρα από τη σπάνια φωνή μπάσου και την τεχνική του, ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις για έναν άλλο τρόπο έκφρασης ο οποίος δεν περιορίζεται στο τραγούδι αλλά δημιουργεί ένα θεατρικό γεγονός. Η αυτοβιογραφία του απευθύνεται σε μουσικούς αλλά και σε ανθρώπους του θεάτρου γιατί...

Αιχμάλωτος μνήμης

«...Τι μέρες φρίκης, μέρες χωρίς ελπίδα! Βαδίζαμε όλοι χωρίς να τολμήσουμε να σηκώσουμε τη ματιά μας, προχωρούσαμε με τα κεφάλια κάτω κι από ώρα σε ώρα, από λεπτό σε λεπτό περιμέναμε τον θάνατο, Είχαμε τη βεβαιότητα ότι αργά ή γρήγορα όλοι θ’ αφήναμε την τελευταία μας πνοή σ’ εκείνο τον δρόμο του Γολγοθά. Γι’ αυτό τον λόγο, μάλιστα, πολλοί αιχμάλωτοι, για να μην υποφέρουν άλλο, ρίχτηκαν οικειοθελώς στην αγκαλιά του θανάτου, ενώ άλλοι καταφεύγοντας στα...