Το κύλισμα

Το αμπέλι για το Βουρλιώτη δεν ήταν μονάχα το κτήμα του, το βιοποριστικό του επάγγελμα, η ζήση του. Ήταν βέβαια όλα αυτά, άλλα και κάτι άλλο πολύ σπουδαιότερο από αυτά. Ένα κομμάτι αληθινά από το «είναι» του, από την ψυχή του. Το αγαπούσε και το λαχταρούσε και το κανάκευε και το καμάρωνε σαν «παιδί» του.

Ελένη Χαλκούση

O αντίλαλος της απέναντι όχθης

Ο Τουφάν Έρμπαριστιραν επέλεξε μια ιστορία από δύο Έλληνες συγγραφείς. Άνέλυσε αυτές τις δύο φωνές από την απέναντι όχθη σε βάθος. Άυτές είναι ιστορίες που, κατά κάποιο τρόπο, αντιστοιχούν στην ανθρώπινη κατάσταση της Άνατολίας. Άπό μια άποψη, είναι αφηγήσεις της ανθρώπινης πραγματικότητας που ξεπερνούν ηλικίες και γεωγραφίες.

Από πού παν στο Σκουπιδο…Πρασινιστάν;

Η διαμάχη στο δάσος Μισό-Μισό, ανάμεσα στον Σκουπίδαρχο και τον Απεχθάνη, ανάμεσα στους Σκουπιδανιστές που μαζεύουν και προσέχουν τα σκουπίδια και στους Σκουπιδομάχους-Πρασινιστές που αγαπούν το δάσος και μισούν τα σκουπίδια, καλά κρατεί!

Τα απομνημονεύματα της πριγκίπισσας Μαρίας Βαλκόνσκαγια

Πολλές γυναίκες που ασπάζονταν την ιδεολογία των ανδρών τους, πήραν και αυτές τον δρόμο της εξορίας, εγκαταλείποντας υποχρεωτικά εκτός απ’ τα προνόμια και τα παιδιά τους. Μία από αυτές, η πολύ νεαρή τότε Μαρία Βαλκόνσκαγια, που ένωσε τη μοίρα της με τον καταδικασμένο σε καταναγκαστικά έργα πρί­γκιπα Βαλκόνσκι, κράτησε σημειώσεις που αποδείχτηκαν, με το πέρασμα των χρόνων, πολύ σημαντικές.