Να ζεις το όνειρό σου στο ημερολόγιο ενός τρελού

Δεν ήταν λίγοι οι ηθοποιοί που μου είπαν ότι πολλές φορές στο τέλος της παράστασης μοιράζονται τα χρήματα και αυτά που τους αναλογούν φτάνουν μόνο για μια τυρόπιτα, η οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να συνοδευτεί και από ένα αναψυκτικό. Υπάρχουν όμως δυστυχώς και εκείνοι που δεν αμείβονται καθόλου και αναγκαστικά ασχολούνται με κάποια άλλη δουλειά για βιοπορισμό.

Οθωμανική Αυτοκρατορία

Τα Οθωμανικά χρονικά αφηγούνται ότι ο πρώτος Σουλτάνος, ο Οσμάν, ονειρεύτηκε τη δυναστεία που θα ίδρυε... Οι απόγονοι του Οσμάν συνδύασαν την εφευρετικότητα των νομαδικών καταβολών τους με την αυτοκρατορική άποψη του κόσμου που διέθετε το κατακτημένο Βυζάντιο.

Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος

Εγώ, η Αρετή, η κόρη του Καπετάν Μιχαήλ Σκυλίτζη, πριν κλείσω τα κουρασμένα από τα χρόνια μάτια μου, υπαγορεύω τούτη τη γραφή στο γέροντα γραμματικό μου. Ο καλός μου, ο άνθρωπος που αγάπησα όσο κανένα στον κόσμο τούτο, ο ακριβός μου,

Η Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή

Το Πάτημα του Έλληνα

Με φόντο την ιστορία του Ελληνισμού στα νεότερα χρόνια, η ζωή του Χρυσόστομου Σμύρνης ξετυλίγεται σαν μια περιπέτεια.

Ίστορικαί Μελέται

Είναι γνωστό, ότι ένας μεγάλος αριθμός από μελέτες και δημοσιεύματα που αναφέρονται σε θέματα, πρόσωπα και ιδρύματα της καθ' ημάς Ανατολής, που κυκλοφόρησαν σε περιοδικά ή σε τόμους, τον ιθ' και το κ' αιώνα, εξαντλημένα πλέον στην αγορά του βιβλίου, λανθάνουν ως αθησαύριστα.

Δελτίο Εταιρείας Μελέτης της καθ'ημάς Ανατολής

Στιγμογραφήματα ΙΙΙ

Ποιητική συλλογή

Αιμίλιος Κομβόπουλος

Μια μικρή μονογραφία, ένα πορτρέτο, ένα σκίτσο για τη ζωή του και την προσφορά του στο Ρωμαίικο Ερασιτεχνικό Θέατρο της Κωνσταντινούπολης αποτελεί το βιβλίο, που έχετε στα χέρια σας. Αποτελεί καθήκον μας να φυλάμε «ως κόρη οφθαλμού» την Ιστορία μας –προσωπική και συλλογική–, να τη μελετούμε και να την παραδίνουμε με ευλάβεια στους συγχρόνους μας, αλλά και στις επόμενες γενιές. Η γνώση της Ιστορίας και της Ιστορίας –επί του προκειμένου– του Ρωμαίικου...

Αγαπημένη μου Χαλκηδόνα

«Σ' αυτά εδώ τα εδάφη κανείς δεν θέλει να δώσει ή να μοιραστεί, θέλει να τα παίρνει όλα για τον εαυτό του. Και την εξουσία την ορίζουν όχι αυτοί που θέλουν να μοιράζονται, αλλά οι μάζες που τα θέλουν όλα δικά τους. Αυτός είναι ο λόγος που τα κόμματα, τα οποία αναγγέλλουν προγράμματα δίκαιης κατανομής, ανθρώπινης μοιρασιάς, δεν έχουν καμιά ελπίδα. Οι άνθρωποι ζητούν διαρκώς, αλλά δεν δίνουν τίποτα, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να μοιράζεσαι». Ένα...