Μνήμες της Κωνσταντινούπολης

Ένα μυθιστόρημα-ποταμός, όπου τα πάθη των ανθρώπων συναντούν την ιστορία, όπου η περιπέτεια κλιμακώνεται μαζί με τη συγκίνηση, ένα μεγάλο σύγχρονο παραμύθι που ξεκινά απ' το Βυζάντιο και την Κωνσταντινούπολη και φτάνει μέχρι τη σημερινή μητρόπολη Ιστανμπούλ των μεγάλων αντιθέσεων, ένα λογοτεχνικό μπεστ σέλερ που έχει μαγέψει περισσότερους από 300.000 αναγνώστες στην Τουρκία...

Μνήμες της Σμύρνης

Μπαμπά να μιλήσω;

"Αρμένισσα είσαι, Ρωμιά είσαι, δεν ξέρω τι είσαι, κάνε το παιδί σου να σκάσει"!

Να ζεις το όνειρό σου στο ημερολόγιο ενός τρελού

Δεν ήταν λίγοι οι ηθοποιοί που μου είπαν ότι πολλές φορές στο τέλος της παράστασης μοιράζονται τα χρήματα και αυτά που τους αναλογούν φτάνουν μόνο για μια τυρόπιτα, η οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να συνοδευτεί και από ένα αναψυκτικό. Υπάρχουν όμως δυστυχώς και εκείνοι που δεν αμείβονται καθόλου και αναγκαστικά ασχολούνται με κάποια άλλη δουλειά για βιοπορισμό.

Νυχτερινός Διαβάτης

Δέκα αφηγήσεις με φόντο το σύγχρονο αστικό τοπίο. Οι ήρωες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ζουν και πορεύονται μέσα σε απρόσωπες μεγαλουπόλεις προσπαθώντας να επιβιώσουν και να σταθούν στα πόδια τους σε πείσμα του σαρωτικού και πολλές φορές αδυσώπητου παρόντος. Η απώλεια, ο πόνος, η μοναξιά, η υποκρισία, ο έρωτας και η φιλία, αλήθειες αιώνιες και πάντα επίκαιρες ξεπηδούν μέσα από κάθε ιστορία δίνοντας μας ένα ζωντανό μωσαϊκό χαρακτήρων πότε με σατυρική...

Ο «Θεός» κρίθηκε ένοχος

Υπάρχουν στιγμές που ο άνθρωπος δεν ενεργεί ως μέλος ενός συνόλου, αυτού που αποκαλείται από τους αρμόδιους κοινωνική ομάδα, αλλά χαράζει μία πορεία σαν αυθύπαρκτη οντότητα, ελεύθερα και υπεύθυνα, θέτοντας ο ίδιος τους περιορισμούς και τις ευθύνες του. Οι πράξεις και οι επιλογές του δεν αποτελούν πλέον γεγονότα προς κρίσιν από την ομάδα αλλά έργο δικό του μακριά από τη δικαίωση ή την καταδίκη της.

Ο ανάποδος άνθρωπος

Σας έχει χαστουκίσει ποτέ στα καλά καθούμενα κάποιος κοστουμαρισμένος κύριος, επτά η ώρα το πρωί; Μπήκατε στο λεωφορείο και, αντί για τη δουλειά σας, καταλήξατε στον πλανήτη Άρη; Ζητήσατε βέβαια εξηγήσεις, αλλά βρήκατε πόρτες κλειστές. Άλλος δεν σας έδινε σημασία γιατί μάθαινε τον σκύλο του πώς να περπατάει ανάποδα, άλλος δεν είχε καθόλου χρόνο να σας ακούσει. Πιστέψτε με, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Για φανταστείτε να μπαίνατε κατά...

Ο βιβλιοθηκάριος με το γαϊδουράκι

Μια καλοκαιρινή μέρα, ο Δημήτρης Κάτσικας από τη Λάρισα φθάνει στον τόπο των Περίμπατζαλαρι, τον τόπο που δεσπόζουν οι «Καμινάδες των Νεράιδων». Ο νέος άνδρας θέλησε να επισκεφθεί τα μέρη που οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι συγγενείς του αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν πριν από πολλά χρόνια. Να δει από κοντά τον τόπο απ’ όπου αποκόπηκαν βίαια και δεν επέστρεψαν ποτέ.

ο γραφέας του παλατιού

Ήµουν ένας αχρείος που έζησε την εποχή των τυράννων. Ένας αχρείος που οι θεοί τον κατάντησαν δειλό. Ο πιο αξιολύπητος απ’ όλους τους αχρείους, ο πιο αποκρουστικός. Ένας ύπουλος παλατιανός γραφέας, που έτρεφε την καρδιά του µε κολακεία, το µυαλό του µε µίσος. Ένας διπρόσωπος άνθρωπος των τελετών, που ακολουθούσε πιστά τις εντολές του βασιλιά των Χάττι, κρύβοντας τον βαθύ του πόνο πίσω από µια µάσκα ευτυχίας πιο αδιαπέραστη κι απ’ ορείχαλκο, το...

Ο θείος Καρνίκ

Ο Αντάν (Αντρανίκ) Οζέρ γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Στα πεζογραφήματά του επικεντρώνεται συνήθως στους μικροαστούς Αρμένηδες της Κωνσταντινούπολης, καταγράφοντας μεθοδικά τις αντιδράσεις τους σε απλά, συνηθισμένα επεισόδια της καθημερινότητας, αποφεύγοντας τις απευθείας περιγραφές των χαρακτήρων. Τα διηγήματά του συνθέτουν ένα λεπτοδουλεμένο ψηφιδωτό της μεταπολεμικής Αρμένικης κοινότητας της Πόλης.